«محسن آشوری» که از چهرههای تاثیرگذار کاراته ایران است در روز جهانی این رشته با بیان اینکه در این سالها ورزش صادقانه کار کرده است، گفت: عاشق کاراته هستم و در سال اخیر هدفم پیشرفت و موفقیت خانواده بزرگ کاراته ایران بوده است.
به بهانه روز جهانی کاراته، خبرگزاری باشگاه خبری ورزش و جامعه گفتوگویی را با «محسن آشوری» مرد باتجربه کاراته ایران که سالهاست در این رشته فعالیت میکند انجام داد که شرح آنرا در زیر میخوانید.
کاراته را از چه سالی آغاز کردید؟
از سال ۱۳۴۸ و با سبک «کانذنریو» کاراته را آغاز کردم. به کاراته علاقه وافری داشتم و اهدافی در ذهنم وجود داشت که به همین دلیل کارم را در این ورزش آغاز کردم.
و اکنون مسوولیت دو سبک دیگر را در اختیار دارید؟
بله اکنون ریاست «کیوکوشین ماتسوشیما» و «شیتوریو اینوییها» برعهده من است.
هر ورزشی شعاری دارد. شعار جهانی کاراته چیست؟
تواضع. که این تواضع در اکثریت خانواده بزرگ کاراته ایران وجود دارد و شاید تعداد خیلی محدودی باشند که این مهم را رعایت نمی کنند.
دلیل اینکه شما سالها در فدراسیون مسوولیت داشتید را چه میدانید؟
فکر میکنم خالصانه و صادقانه برای پیشرفت کاراته ایران کار کردم. همیشه خودم را همراه آنها احساس میکنم و همه باید تنها یک هدف داشته باشیم و برای موفقیت این رشته صادقانه تلاش کنیم.
شرایط سالیان قبل که کاراته را آغاز کردید با اکنون چه تفاوتی دارد؟
همه چیز در جامعه تغییر کرده و رشد داشته است. اصلا چیزی را نسبت به سالیان قبل نمیتوان مقایسه کرد و در همین راستا، کاراته نیز دچار تغییرات و پیشرفت شگرفی شده است. زمانیکه کاراته را آغاز کردم، تنها ۲ باشگاه در ایران وجود داشت اما اکنون در هر محلی که باشید، باشگاه کاراته وجود دارد. حالا که این رشته در المپیک حضور دارد، مسیر پیشرفت کاراته در سطح جهان کامل شد.
اوضاع کاراته ایران در حال حاضر چگونه است؟
اکنون همه درگیر کرونا هستند و نمیتوانند برنامههای خود را پیش ببرند. کاراته ایران پتانسیل مشخصی دارد و برای بزرگی تلاش میکند. هرچند در حال حاضر در فدراسیون نیستم اما شرایط و اخبار آنرا به طور کامل رصد میکنم. عاشق کاراته هستم و با موفقیت آن خوشحال و با شکست، غمگین میشوم.
بهترین خاطره شما از سالها حضور در این رشته چیست؟
مسابقات جهانی سال ۲۰۱۴ آلمان که تیم را به سختی اعزام کردیم و توانستیم برای نخستین بار به قهرمانی کومیته تیمی مردان دست یابیم، بهترین خاطرهام است. در فینال با آلمان که بیش از ۱۶ هزار تماشاگر آنها را در سالن تشویق میکردند روبرو شدیم و کار به مبارزه آخر کشید که «سعید احمدی» به خوبی حریف را شکست داد و قهرمان شدیم.
وقت گذاشتن زیاد در کاراته موجب ناراحتی اعضای خانواده شما نمیشود؟
تمامی اعضای خانواده را درگیر کاراته کردهام (با خنده). البته اکنون که فرزندانم بزرگ شدهاند معترض هستند که چرا همش به کاراته فکر میکنم.
صحبت پایانی؟
ممنونم که در روز جهانی کاراته به یاد اهالی این رشته پرافتخار هستید و آرزو میکنم کاراته ایران هر روز موفقتر باشد.